poniedziałek, 3 czerwca 2013

Pnącza świata cz.5

Jaśmin Nagokwiatowy (Jasminum Nudiflorum)

       To zimowy szal o złocistych kwiatach. Jaśmin jest mało znanym lecz niezwykle atrakcyjnym krzewem lub pnączem ozdobnym. Prowadzony przy podporach jako pnącze może osiągnąć wysokość ok.4m. Natomiast traktowany jako krzew dorasta do 1,5m. Kwitnie o bardzo nietypowej porze, ZIMĄ. Pochodzi z północnych Chin. Roślina o nie dużych, ale pachnących kwiatach.      Zastosowanie: Jest rośliną odpowiednią do pokrywania ścian, słupków, ozdobnych krat, czy pergoli. Nadaje się również jako niewysoki krzew, który swobodnie rośnie. Zwisające swobodnie pędy są wspaniałą ozdobą schodów, wszelkich poręczy czy balustrad, a także tworzą piękną i pachnąca wizytówkę domu. Doskonale nadaje się do wszelkich pojemników. Jaśmin można traktować również jako roślinę przewieszającą się. Jeśli posądzi się go na skarpie, czy murze będzie spływał kaskadą szczególnie efektowną w okresie kwitnienia.

 Kwitnienie: kwitnie zimą, bardzo długo.Pierwsze drobne złocistożółte rurkowate kwiaty ukazują się już na krzewach w końcu października, a kwitnienie trwa stopniowo do końca kwietnia, z przerwami w okresie mrozów. Kwiaty rozmieszczone są pojedynczo na całej długości wiotkich, cieńkich i bezlistnych pędów. Kwiaty są niezbyt duże, lecz wydzielają przyjemny zapach. W okresie kwitnienia można jaśmin łączyć z roślinami wczesnowiosennymi jak ciemierniki czy wawrzynki posądzone pod krzewem. 
        Po kwitnieniu roślina wypuszcza ciemnozielone, błyszczące, trójlistkowe, bardzo ozdobne liście, które utrzymują się przez cały sezon, a opadają przed zimą. Pędy można dowolnie formować, tworząc malownicze girlandy.
     

 Pielęgnacja: jaśmin nie wytwarza organów pnących, należy go podwiązać aby mógł się wspinać. Wymaga stanowiska słonecznego, ciepłego, osłoniętego. Gleba przepuszczalna, żyzna, raczej sucha, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Jaśmin jest wrażliwy na duże mrozy. Na zimę należy go zabezpieczyć - podstawa krzewu liśćmi, a pędy agrowłókniną lub matami.

       Cięcie: pędy z pąkami kwiatowymi można ścinać w zimie i przenosić do mieszkania, gdzie zakwitnie. Przycinamy pędy do połowy długości, tuż po kwitnieniu. Ten zabieg spowoduje rozkrzewienie się i obfitsze kwitnienie.


Bluszcz (Hedera helix) 'Thorndale'

       Zastosowanie: Przepiękne zimozielone pnącze, które silnie rośnie i dobrze się krzewi. Liście skórzaste, zimozielone, ciemnozielone z jaśniejszym unerwieniem. Bardzo odporna na mróz. Podpór przytrzymuje sie korzeniami przybyszowymi. Może osiągnąć ponad 20m wysokości, przyrastając około 1m rocznie. Roślina długowieczna. Szczególnie przydatny do obsadzania budynków (sam czepia się muru) oraz murowanych ogrodzeń,
ale nadaje się również do sadzenia przy altanach, pergolach i różnych podporach. Doskonała roślinaokrywowa. Można stosować na balkonach.


Pielęgnacja: Można sadzić w cieniu lub półcieniu. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Nie wymaga szczególnej opieki.

sobota, 1 czerwca 2013

JUDASZOWIEC KANADYJSKI - Cercis canadensis

Drzewo lub wysoki krzew dorastający w Polsce do wysokości 3-5 m, szerokości 4-5 m. Ma mocny, niewysoki, prosty lub nieregularnie pokrzywiony pień i liczne, dość grube, silnie rozkładające się na boki gałęzie. W zależności od dostępu światła, korona jest okrągła lub rozłożysta, a pędy szeroko rozkładają się na boki pod kątem niemal prostym w stosunku do pnia. Kora na pniu jest ciemna, gładka, z wiekiem spękana i łuszcząca się niewielkimi płatami. Pędy są cienkie, niezbyt długie, często zygzakowato powyginane. Młode przyrosty są początkowo zielone, potem drewnieją i pokrywają się brązową, błyszczącą korą, z upływem czasu przybiera kolor czarny. Zrzucający liście na zimę. Występuje na południu Europy, w Ameryce Północnej i w zachodniej Azji. Uprawiany ze względu na liście i motylkowate różowe kwiaty, które ukazują się przed rozwojem liści. Kwiaty zebrane w pęczki po 3-6 wyrastają z pączków wprost z gałązek, konarów a nawet pnia. To rzadko spotykane zjawisko nosi nazwę kauliflorii. Kwiaty pojawiają się w kwietniu – maju, zanim rozwiną się liście. Całe drzewo jest wprost obsypane różowofioletowymi kwiatami, co wygląda niezwykle efektownie. Kwitnienie trwa do trzech tygodni, w kwietniu lub maju.

Liście judaszowca mają sercowaty kształt o zaostrzonym wierzchołku. Rozwijają się w maju a jesienią przebarwiają się na żółty kolor. Owocami są strąki o długości do 10 cm, które pozostają na drzewie aż do wiosny, a przy wietrznej pogodzie wydają charakterystyczny szelest. Nasiona znajdujące się wewnątrz tych strąków są koloru brązowego, bardzo twarde.W Polsce judaszowce zawiązują strąki bardzo rzadko.

Warto wiedzieć, że kwiaty judaszowca są jadalne, mają słodko-kwaskowy smak i można je dodawać do sałatek.Jest również zaliczany do roślin miododajnych.

Judaszowiec kanadyjski wymaga lekkiej, piaszczystej, możliwie świeżej gleby, oraz miejsc osłoniętych, słonecznych i ciepłych. Nie lubi gleb ciężkich i mokrych. Podłoże powinno mieć odczyn obojętny lub zasadowy (pH 6,5-7,2). W pierwszych latach po posadzeniu należy owinąć go na zimę słomą , grubym papierem lub zimową agrowłókniną.
Również wiosną gdy temperatura spada poniżej -3 stopni C, mogą przemarznąć pąki kwiatowe. Źle znosi przesadzanie, szczególnie w starszym wieku. Jeśli jest to konieczne, należy robić to wiosną a rośliny przenosić z dużą bryłą korzeniową. Nie wymaga przycinania. Ich pędy wycinamy lub skracamy tylko wtedy, gdy przemarzną lub jeśli chcemy skorygować kształt korony. Rośliny należy zasilać nawozem nie później niż do początku czerwca. Późniejsze nawożenie może spowodować przemarzanie nowych przyrostów które nie zdążą przed zimą zdrewnieć.


Nazwa - judaszowiec, wiąże się prawdopodobnie z Judaszem, który po zdradzeniu Chrystusa powiesił się prawdopodobnie na tym drzewie.