JUDASZOWIEC KANADYJSKI - Cercis canadensis

Drzewo lub wysoki krzew dorastający w Polsce do wysokości 3-5 m, szerokości 4-5 m. Ma mocny, niewysoki, prosty lub nieregularnie pokrzywiony pień i liczne, dość grube, silnie rozkładające się na boki gałęzie. W zależności od dostępu światła, korona jest okrągła lub rozłożysta, a pędy szeroko rozkładają się na boki pod kątem niemal prostym w stosunku do pnia. Kora na pniu jest ciemna, gładka, z wiekiem spękana i łuszcząca się niewielkimi płatami. Pędy są cienkie, niezbyt długie, często zygzakowato powyginane. Młode przyrosty są początkowo zielone, potem drewnieją i pokrywają się brązową, błyszczącą korą, z upływem czasu przybiera kolor czarny. Zrzucający liście na zimę. Występuje na południu Europy, w Ameryce Północnej i w zachodniej Azji. Uprawiany ze względu na liście i motylkowate różowe kwiaty, które ukazują się przed rozwojem liści. Kwiaty zebrane w pęczki po 3-6 wyrastają z pączków wprost z gałązek, konarów a nawet pnia. To rzadko spotykane zjawisko nosi nazwę kauliflorii. Kwiaty pojawiają się w kwietniu – maju, zanim rozwiną się liście. Całe drzewo jest wprost obsypane różowofioletowymi kwiatami, co wygląda niezwykle efektownie. Kwitnienie trwa do trzech tygodni, w kwietniu lub maju.

Liście judaszowca mają sercowaty kształt o zaostrzonym wierzchołku. Rozwijają się w maju a jesienią przebarwiają się na żółty kolor. Owocami są strąki o długości do 10 cm, które pozostają na drzewie aż do wiosny, a przy wietrznej pogodzie wydają charakterystyczny szelest. Nasiona znajdujące się wewnątrz tych strąków są koloru brązowego, bardzo twarde.W Polsce judaszowce zawiązują strąki bardzo rzadko.

Warto wiedzieć, że kwiaty judaszowca są jadalne, mają słodko-kwaskowy smak i można je dodawać do sałatek.Jest również zaliczany do roślin miododajnych.

Judaszowiec kanadyjski wymaga lekkiej, piaszczystej, możliwie świeżej gleby, oraz miejsc osłoniętych, słonecznych i ciepłych. Nie lubi gleb ciężkich i mokrych. Podłoże powinno mieć odczyn obojętny lub zasadowy (pH 6,5-7,2). W pierwszych latach po posadzeniu należy owinąć go na zimę słomą , grubym papierem lub zimową agrowłókniną.

Również wiosną gdy temperatura spada poniżej -3 stopni C, mogą przemarznąć pąki kwiatowe. Źle znosi przesadzanie, szczególnie w starszym wieku. Jeśli jest to konieczne, należy robić to wiosną a rośliny przenosić z dużą bryłą korzeniową. Nie wymaga przycinania. Ich pędy wycinamy lub skracamy tylko wtedy, gdy przemarzną lub jeśli chcemy skorygować kształt korony. Rośliny należy zasilać nawozem nie później niż do początku czerwca. Późniejsze nawożenie może spowodować przemarzanie nowych przyrostów które nie zdążą przed zimą zdrewnieć.

Nazwa - judaszowiec, wiąże się prawdopodobnie z Judaszem, który po zdradzeniu Chrystusa powiesił się prawdopodobnie na tym drzewie.